Active Directory چیست

از جمله امکانات قدرتمند Windows 2000 Advanced server است . Active Directory امکان مدیریت کاربران و کامپیوترها و گروها و بطور کلی تمامی عناصر موجود در یک شبکه را ?راهم می کند ( البته نباید اینگونه تصور نمود که Active Directory تمامی مشکل یک مدیر شبکه را حل می نماید) با است?اده از قابلیتهای Active Directory می توان مشخص کرد کدام User با کدام Computer تحت کدام Domaine به چه کاری بپردازد یعنی میزان دسترسی آن به منابع موجود در شبکه چه مقدار باشد .و تا چه میزان در این کار اختیار داردو اجازه دسترسی دارد. مثلا"( امکان نوشتن یا جابجا نمودن و حتی امکان دسترسی به دیگر کاربران - دادن - و خود در چه سطحی از مدیریت نمودن شبکه قرار بگیرد.)با است?اده از قابلیت Active Directory در Windows 2000 Advanced Server مدیریت شبکه بسیار آسان است . چند نکته مهم در است?اده از Active Directory : 1. اولین عاملی که باید در Active Directory مد نظر داشت این است که ?ایل سیستم ما باید از نوع NTFS باشد تا امکان است?اده ازActive Directory را داشته باشیم. 2. صحت تنظیمات کارت شبکه و پروتکل کامپیوترمورد نظر نیز کنترل شود. 3. IP Address را دستی تنظیم و قبل از آن DNS SERVER را Confighor می نمائیم. 4. بهتر است که در شبکه Clinte های خود را از خانواده Windows NT (XP , 2000 Pro , NT Work Staition باشد ( در اینصورت به بهترین وجه می توان امنیت شبکه و کامپیوتر های آن را تامین نمود ) 1.Physical Connection or Physical Topology : 1.اتصال ?یزیکی 2.logical Connection 2.اتصال منطقی اتصال ?یزیکی در یک شبکه چگونگی اتصال کامپیوترها و سخت ا?زارهای موجود در یک شبکه را از نظر ?یزیکی مورد بحث قرار می دهد و اتصال منطقی نحوه ر?تار کامپیوترهای موجود در شبکه را مورد بحث قرار می دهد. ساختار شبکه های کامپیوتری: شبکه های کامپیوتری از نظر ساختار به دو دسته تقسیم می شوند. 1)Broadcast Network 2)Point to Point Networ در اتصال Broadcast Network هر کامپیوتر توسط Nod کابل شبکه خود همواره باید یا بطور مستقیم به کامپیوتر دیگر متصل بوده و یا توسط یک رسانه Media همانندHub به کامپیوتر دیگر متصل شود. در این روش کامپیوتر پیغام دهنده packet اطلاعات خود را در کل رسانه رها می نماید با این توضیح که نام و آدرس کامپیوتر پیغام گیرنده را هم به همراه آن ارسال می کند. این packet به همه کامپیوترها رسیده و تنها توسط کامپیوتری دریا?ت و خوانده می شود که آدرس و نام کامپیوتری که همراه با packet ارسال شده است - با آن همخوانی داشته باشد. در این ساختار علاوه بر اینکه ترا?یک شبکه زیاد بوده و باعث کم شدن سرعت کارکرد شبکه می شود امنیت آن نیز از سطح مطلوبی برخوردار نیست زیرا packet اطلاعات که ممکن است محرمانه هم باشد در سطح شبکه پخش شده و به همه کامپیوترها می رسد. این ساختار از پیچیدگی کمتری برخوردار بوده و هزینه تهیه سخت ا?زارهای لازم برای راه اندازی آن کم است. در اتصال Point to Point Network دریا?ت و ارسال packet ها در شبکه توسط ابزاری هوشمند کنترل می شود بگونه ای که packet اطلاعاتی که برای یک کامپیوتر مشخـــص ارســــال می گردد تنها به سمت همان کامپیوتر ارسال شده و دیگر کامپیوترها امکان دسترسی به آن را ندارند از طر? دیگر بدلیل اینکه این بسته اطلاعاتی در کل شبکه منتشر نمی شود ترا?یک شبکه بطور قابل ملاحظه ای پایین آمده و امنیت درسطح شبکه بالا می رود. اینگونه شبکه ها به دلیل داشتن ابزاری چون سوئیچ های هوشمند گران تر از نوع قبل می باشد.

راهنمای خرید یک Laptop

لپ‌تاپ‌ها(کامپیوترهای قابل حمل) به دلیل ا?زایش توانایی‌ها و نیز قابلیت جابجایی روز به روز در بین مردم محبوبیت بیشتری پیدا می‌کنند. این راهنما شما را در یا?تن بهترین Laptop متناسب با نیازتان یاری می‌کند.
این راهنما از هشت قسمت تشکیل شده است که در صورت نیاز به راهنمایی بیشتر در هر کدام از قسمت‌ها می‌توانید با ما تماس بگیرید تا راهنمایی‌های بیشتر را به شما بدهیم.

اندازه و وزن
مطمئناً اندازه و وزن یک کامپیوتر همراه مهمترین موضوع در انتخاب یک Laptop می‌باشد. تعداد زیادی Laptop بسیار کوچک و سبک وجود دارند. اما بخش‌هایی از رایانه (مانند درایوهای نوری) نیز ?دای اندازه می‌شوند. Laptopهایی که به جای کامپیوتر رومیزی است?اده می‌شوند(به اصطلاح Desktop replacements) دارای همان قدرت کامپیوترهای رومیزی هستند. اما مطمئناً جابجایی این سیستم‌ها به علت بزرگ و سنگین بودن مشکل‌ا?رین است. هنگامیکه قصد انتخاب یک Laptop را دارید، به این نکته به خوبی توجه کنید که امکانات و لوازم جانبی برای شما مهمتر است یا حجم و اندازه دستگاه. هر چند در حال حاضر و با است?اده از تکنولوژی موسوم به Centrino محصول اینتل شما می‌توانید در یک Laptop هر دو گزینه را در اختیار داشته باشید. پیشنهاد ما به شما اینست که در صورت توان حتماً از Laptopهای دارای تکنولوژی Centrino است?اده نمائید. در قسمت‌های بعد باز هم به توضیح مزیت‌های این تکنولوژی می‌پردازیم.

پردازشگر(CPU)
سرعت Cpuهای Laptop همواره با اندکی ?اصله به دنبال سرعت کامپیوترهای رومیزی حرکت می‌کند. اما با این قابلیت که توان است?اده بهینه از انرژی را دارند. انتخاب سرعت CPU ، بسته به هد? شما از خرید Laptop دارد.
اگر قصد شما از خرید یک Laptop است?اده از اینترنت، دریا?ت نامه‌های الکترونیکی(E-Mail)، است?اده از یک واژه‌پرداز و حتی تماشای یک ?یلم DVD باشد، است?اده از یک CPU با سرعت 800مگاهرتز و یا اندکی بیشتر نیاز شما را ر?ع خواهد نمود. ولی اگر قصد جایگزینی آن را به عنوان کامپیوترتان دارید، نباید به سرعت‌های زیر 2گیگاهرتز ?کر کنید.توضیح اینکه CPUهای Centrino در هنگام نوشتن این مقاله دارای سرعت 1.6 می‌باشند


حا?ظه(RAM)
حا?ظه قابل نصب در سیستم‌های قابل حمل(Laptop) به طور کلی کمتر از سیستم‌های رومیزی است. هنگام خرید یک Laptop حتماً در مورد حداکثر RAM پشتیبانی شده در دستگاه اطلاعات لازم را از ?روشنده دریا?ت کنید.
در ضمن بد نیست ببینید که آیا خودتان هم می‌توانید RAM دستگاه را ا?زایش دهید، یا حتماً باید توسط آن شرکت و متخصصینش انجام شود.

نمایشگر(Display)
هنگامی که قصد خرید یک Laptop را دارید به قدرت ت?کیک‌پذیری(Resolution) ص?حه نگاه کنید. معمولاً ص?حه‌نمایش بزرگتر ترجیح داده می‌شود. اما بعضی از ص?حه نمایش‌های بزرگ که دارای Resolution بالاتری نیز هستند، خواندن متن را دشوار می‌کنند. در ضمن اندازه ص?حه نمایش رابطه مستقیمی با اندازه Laptop خواهد داشت. سیستم‌های جدید با مونیتور 17 اینچ نیاز به دقت بیشتر در نگهداری خواهند داشت. علاوه بر اینکه جابجایی آنها نیز مشکل‌تر خواهد بود.

درایو‌ها
اندازه Hard Drive یک موضوع مهم تلقی می‌شود. اما انتخاب یک درایو نوری نیز به همان اندازه مهم است. یکی از قابلیت‌های مهم Laptopهای موجود قابلیت است?اده به عنوان یک پخش‌کننده DVD قابل حمل است. بوسیله یک درایو DVD-ROM و یا یک درایو Como CD-RW هر شخصی می‌تواند یک ?یلم DVD را به مثابه یک تئاتر کوچک بر روی سیستمش تماشا کند. تعداد زیادی از سیستم‌هایی که تحت عنوان Ultraportable شناخته می‌شوند، قابلیت است?اده از یک درایو نوری داخلی را ندارند. که این عمل به خاطر کاهش وزن و اندازه دستگاه صورت گر?ته است.

شبکه
توانایی اتصال به شبکه نیز یکی از خصوصیت‌هایی است که هنگام خرید یک Laptop باید مد نظر داشته باشید. به دنبال سیستم‌های بگردید که حداقل دارای یک مودم 56Kbps و یک اترنت(Ethernet) سریع باشند. این‌ها به شما اجازه می‌دهند تا با اکثر سیستم‌ها اتصال برقرار کنید و به تبادل اطلاعات بپردازید.
اگر نیاز به بیشترین بازده از شبکه را دارید، می‌توانید به دنبال Laptopهایی با مشخصه (802.11b wireless adapter) باشید. با انتخاب سیستم‌های دارای این گزینه به راحتی و بدون نیاز به سیم قابلیت اتصال و تبادل اطلاعات را خواهید داشت.

طول عمر باطری
به نظر شما سیستمی که با هر بار شارژ کردن ?قط 30 دقیقه می‌تواند کار کند چطور است؟ طول عمر باطری نیز به نیاز شما بستگی دارد. ولی به دنبال سیستم‌هایی بگردید که حداقل 2 ساعت بدون نیاز به شارژ می‌توانند کار کنند. در صورت نیاز بیشتر می‌توانید به دنبال Laptopهایی باشید که امکان است?اده از باطری جانبی را برای شما ?راهم می‌کند. ولی یک‌راه دیگر...
باز هم است?اده از تکنولوژی جدید اینتل موسوم به Centrino. این تکنولوژی به دلیل مصر? کم باطری قابلیت است?اده تا 6 ساعت را برای شما ?راهم می‌کند.

گارانتی
و آخرین مورد (نه کم ‌اهمیترین مورد) نوع و طول مدت گارانتی سیستم خریداری شده می‌باشد. Laptopها ممکن است بیشتر از سیستم‌های رومیزی دچار مشکل شوند و این مورد نیز به خاطر قابلیت جابجایی آن‌ها است. هنگام خرید یک سیستم مطمئن باشید که حداقل از 1 سال گارانتی بهره‌مند می‌شوید. اگر قصد است?اده زیاد و یا ناشیانه از Laptop را دارید سیستم‌هایی با 3 سال پشتیبانی (با وجود قیمت بالاتر) انتخاب بهتری برای شما محسوب می‌شود. سیستم‌هایی که توسط شخص ثالث (?روشنده) گارانتی می‌شود، انتخاب خوبی نیست مگر اینکه به نمایندگی از شرکت سازنده دستگاه باشد.

راهنمای خرید یک MP3 Player

امروزه پخش کننده های MP3  جایگزینی بسیار کارآمد برای  واکمن هایی هستند که نوارهای مغناطیسی را پخش می کردند. با توجه به کاهش روزانه قیمت این پخش کننده ها و بالا ر?تن کی?یت آنها، ترغیب و علاقه مشتری ها به خرید آنها بیش از پیش شده است. در این مقاله به شما کمک خواهیم کرد تا یک پخش کننده MP3 مناسب برای خود خریداری کنید.

به طور کلی یک پخش کننده MP3 از سه نوع سخت ا?زاز جهت ذخیره آهنگهای خود است?اده می کند: اول پخش کننده MP3 که دارای دیسک سخت است و حجم بسیار زیادی از ?ایلهای آهنگ را می تواند در خود ذخیره کند. دوم آنهایی که دارای حا?ظه ?لش (flash memory) هستند. مزیت این نمونه ها کوچکی پخش کننده آن می باشد هرچند که به دلیل ظر?یت کم آن تعداد آهنگ کمتری را می توان در آن بارگذاری(لود) کرد. سومین نوع پخش کننده آنهایی هستند که سی دی محتوای MP3 را می خوانند. هرچند که نمونه آخر، آهسته آهسته در حال انقراض می باشد!

چگونه یک پخش کننده MP3 اطلاعات را منتقل می کند؟ برای انتقال اطلاعات بین یک پخش کننده MP3  و دستگاه کامپیوترتان همگی آنها بدون استثنا نیازمند یک درگاه USB حداقل با ورژن 1.1 می باشند. گاهی حتی از درگاه ?ایر وایر (FireWire) هم است?اده می کنند. در ذیل مشخصات مهمی که شما برای خرید یک پخش کننده MP3 باید حواستان بدان ها باشد مبذول شده است:

1- میزان ?ضای ذخیره: آنهایی که دارای دیسک سخت هستند به دلیل ظر?یت بالای خود که مثلا 20 گیگابایت می باشد حجم عظیمی از آهنگ ها را( حدود 350 ساعت آهنگ) می توانند در خود ذخیره کنند. نوع دوم پخش کننده ها که در واقعا از حا?ظه ?لش است?اده می کنند دارای ظر?یتهای مختل? هستند که به عنوان مثال یک پخش کننده MP3  با ظر?یت 512 مگابایت چیزی حدود 120 آهنگ را در خود جای می دهد. نوع آخر پخش کننده همان طور که قبلا ذکر شد آهنگ ها را از روی سی دی که قبلا بر روی آن MP3 ذخیره کرده ایم، می خواند که ظر?یتی در حدود 150 آهنگ بر روی یک سی دی می باشد.

2- مدیریت ?ایل: یک پخش کننده MP3  قابلیت نشان دادن نام خواننده، عنوان آهنگ و نام آلبوم را بر روی ص?حه نمایش کوچک خود را دارا می باشد. بر اساس همین اطلاعات شما می تواند نحوه پخش شدن آهنگها را به دلخواه خود انتخاب کنید. مثلا آهنگها را بر اساس خوانندگان مختل? و یا آلبومهای مختل? مرتب کرده و سپس گوش کنید.

3- درگاه انتقال اطلاعات: دقت داشته باشید که پخش کننده ای که می خرید از چه درگاهی است?اده می کند. USB 2.0 به مراتب سریع تر از یک USB 1.1 می باشد و این که بعضی پخش کننده ها مثل پخش کننده MP3  شرکت اپل از درگاه ?ایروایر است?اده می کنند که باید مطمئن شوید دستگاه کامپیوتر شما دارای چنین پورتی می باشد یا خیر. در غیر این صورت نمی تواند آهنگها را از کامپیوتر خود به پخش کننده تان اضا?ه کنید( امروزه اکثریت پخش کننده ها از درگاه USB 2.0 است?اده می کنند)

4- نرم ا?زار: تمامی پخش کننده ها دارای نرم ا?زار و درایور مخصوص به خود هستند که اجازه بارگذاری و انتقال اطلاعات را بین پخش کننده و کامپیوتر شما می دهند. معرو? ترین این نرم ا?زارها real o­ne و دیگری music match juke box می باشد.

هرچند که موارد بالا از مهمترین خصوصیات یک پخش کننده MP3  هستند اما برای خرید یکی از پخش کننده های موجود در بازار می بایست به خصوصیات دیگر و ریزتری نیز دقت ?رمایید.

:: میزان مصر? باتری: پخش کننده هایی که دارای دیسک سخت هستند، باطری شما را می خورند و مرتبا می بایست آنها را تعویض کنید. در مقابل آن، پخش کننده های دارای حا?ظه ?لش هستند که مصر? معقولی از باتری دارند هرچند که میزان مصر? آن بسته به مارک و  سایر خصوصیات پخش کننده می باشد( چیزی بین 20 تا 60 ساعت متغیر است)

:: ?رمت ?ایلها: یکی از مهمترین مشخصاتی که در خرید یک پخش کننده MP3  می بایست در نظر داشته باشید آنکه از چه ?رمت ?ایل موسیقی پشتیبانی می کند. ممکن است با خود بگویید این دیگر چه سوالی ست چرا که نام دستگاه نشان دهنده آن است که ?ایلهای با پسوند و ?رمت MP3 را می خواند. اما امروزه به دلایل گسترش پسونده های مختل? دیگر مانند WMA که ?رمت مخصوص مایکروسا?ت می باشد و یا ?راگیر تر شدن ?رمت ASF که برای شرکت اپل می باشد، بهتر آنست که پخش کننده شما این 2 ?رمت ?ایل را نیز پشتیبانی کند. ?راموش نکنید که هرچه پخش کننده شما ?رمت های بیشتری را پشتیبانی کند راحت تر و در زمان کمتری می توانید بدون نیاز به تبدیل ?رمت های آهنگ های مورد علاقه تان در کامپیوتر خود، به تبادل آهنگها و گوش دادن آنها اقدام کنید.

:: وزن و اندازه پخش کننده: ?علا این یک قانون معمول بازار است که پخش کننده های دارای حا?ظه ?لش کوچکتر و قابل حمل تر از مثلا یک IPOD شرکت اپل می باشند که دارای دیسک سخت برای ذخیره آهنگها می باشد. همچنین ص?حات نمایش مختل?ی نیز برای پخش کننده ها وجود دارد که در هنگام خرید باید ببینید که کدام یک برای شما مناسب تر است و اطلاعا نمایش داده شده را راحت تر می توانید بر روی آن مشاهده کنید( اطلاعاتی مانند شماره ترک و یا نام خواننده و آلبوم)

:: نحوه پخش: بسته به نوع پخش کننده باید ببینید که دارای چه نوع هایی از پخش موزیک می باشد بعضی پخش کننده ها ?قط دارای یک مود پخش هستند بعضی از حالتهای پخش پاپ، جاز، کلاسیک و یا نورمال(معمولی) پشتیبانی می کنند. ?راموش نکنید که حتما پیش از خرید یک پخش کننده چند تا از آهنگهای مورد علاقه خود را از طریق آن گوش کنید تا میزان کی?یت صدا را در پخش کننده بشنوید.

:: خدمات اضا?ی: آیا پخش کننده دارای رادیوی FM می باشد؟ آیا پخش کننده دارای جدار و یا محا?ظ مخصوص خود می باشد یا نیاز دارید که به طور جداگانه برای آن یک محا?ظ بخرید. گاهی پخش کننده ها با هد?ون مخصوص یک شرکت و جدار و کیس مخصوص خود ارائه می شوند که اینها را نیز باید در هنگام خرید مدنظر داشته باشید.

10 نکته مهم برای ویندوز XP

نکته 1: از ntfs استفاده کنید تا امنیت سیستم بهتر شود.
سیستم فایل ویندوز بنیاد ذخیره و بازیابی داده ها بر روی دیسک سخت را می سازد.ویندوز اکس پی علاوه بر سیستمهای فایل FAT که در سیستمهای قبلی ویندوز 9x پشتیبانی شده است سیستم فایل NTFS را پشتیبانی میکند. NTFS شامل کنترلهای دسترسی فایل و دایرکتوری است که میتواند سیستم شمارا امن تر کند.با استفاده از NTFS میتوانید دسترسی به سیستم خود را برای کاربران خاصی محدود کنید.

برای اینکه دریابید که از NTFS استفاده میکنید یا از FAT , روی Start کلیک کنید و MY Computer را انتخاب کنید.روی نماد دیسک سخت ویندوز اکس پی خود راست کلیک کنید و Properties را انتخاب کنید.اگر از FAT (چه FAT16 چه نوع جدیدتر 32 بیتی FAT32) استفاده میکنید و قصد دارید که آنرا به NTFS تبدیل کنید, لازم است که با استفاده از یک سطر فرمان ,FAT را به NTFS تبدیل کنید. برای دسترسی به سطر فرمان , روی Start کلیک کنید , All Programs , Accessories , و سرانجام Command Prompt را انتخاب کنید. عبارت زیر را که در آن x به دیسک سخت اشاره دارد تایپ کنید:

convert x: /fs:ntfs

توجه داشته باشید که پس از تبدیل به NTFS, نمیتوانید دوباره بدون فرمت کردن مجدد دیسک سخت خود و از دست رفتن داده ها به FAT برگردید.
 

نکته 2: یک حساب محدود (Limited Acount) بسازید.
در ویندوز اکس پی دو نوع حساب کاربری وجود دارد : حسابهای مدیر(Administrator Acount), و حسابهای محدود شده(Limited Acount). پس از نصب ویندوز اکس پی , اگر از NTFS استفاده میکنیدباید بلافاصله یک حساب محدود شده را برای استفاده روزانه پیکر بندی کنید.

برای ایجاد یک "حساب محدود" در "حساب مدیر" خود (حساب پیش فرضی که ویندوز هنگام نصب خود میسازد) ,روی Start کلیک کنید,Control Panel را انتخاب کنید, و سپس روی User Acounts کلیک کنید.روی Create a New Acount کلیک کنید. یک اسم برای حساب جدید تایپ کنید و روی دکمه Next کلیک کنید. مورد Limited را انتخاب کنید و سپس روی Create Acount کلیک کنید تا حساب کاربری جدید را بسازید. اگر پیشتر حسابهای جدیدی ساخته اید و قصد دارید آنها را به حالت حساب محدود درآورید, روی Change an acount در پنجره User Acount کلیک کنید.روی حسابی که میخواهید تغییر بدهید و سپس روی Change Acount Type کلیک کنید. مورد Limited را انتخاب کنید و روی دکمه Change Acount Type کلیک کنید.

نکته 3: از کلمه های عبور بهره بگیرید.
کلمه های عبور یک روش مهم برای محافظت از اطلاعات وسیستم هستند.باید هر حسابی را با یک کلمه عبور محافظت کنید.  برای اضافه کردن یک کلمه عبور, User Acount را از Control Panel انتخاب کنید و روی Change an Acount کلیک کنید.روی حسابی که تمایل دارید با کلمه عبور محافظت شود و سپس روی Create a password کلیک کنید.

یک کلمه عبور را دوبار تایپ کنید.(کلمه های عبور به کوچکی یا بزرگی حروف حساس هستند). روی کلمه Create Password کیلک کنید. ویندوز ممکن است از شما بپرسد که آیا میخواهید فایلها یا پوشه های خود را خصوصی کنید یا نه. این کار جلوی کاربران با حساب محدود را برای تماشای اسناد و فایلهای شما میگیرد.
 

نکته 4: اجرای برنامه ها با اجازه مدیر.
ویندوز اکس پی چند روش سریع برای اخذ مجوز مدیر , بدون بستن برنامه ها و خروج از حساب فعلی , فراهم میسازد. خصوصیت Fast User Switching به شما امکان میدهد که بدون خروج از حسابهای محدود وارد یک حساب کاربری متفاوت شوید , و گزینه Run as به شما امکان میدهد که برنامه ای را با استفاده از مجوز مربوط به یک کاربر متفاوت به اجرا درآورید.
برای فعال کردن Fast User Switching , ابتدا User Acount را از Control Panel انتخاب کنیدو روی گزینه زیر کلیک کنید:

Change the way Users Log On or Off

حتما گزینه Use The Wellcome Screen را به همراه Use Fast User Switching انتخاب کنید.  برای اجرای یک سوئیچ سریع , روی Start و سپس روی Log Off کلیک کنید.روی دکمه Switch User سبز کلیک کنید تا به صفحه WellCome باز گردید و حسابی را که میخواهید بکار بگیرید انتخاب کنید.

برای اجرای یک برنامه کاربردی با اجازه مدیر روی نماد آن راست کلیک کنید و Run as را انتخاب کنید.مورد The Following User را انتخاب کنید.اسم حساب مدیری را که میخواهید استفاده کنید انتخاب کنید, و کلمه عبور را تایپ کنید(برای استفاده از این گزینه , حساب مدیر باید یک کلمه عبور داشته باشد). بعضی از عضوها مانند عضوهای Control Panel , گزینه Run as را پنهان میکنند , مگر آنکه موقع راست کلیک روی آنها دکمه Shift را نگه دارید.


نکته 5: سیستم خود را جستجو کنید.
ویندوز اکس پی یک وسیله جستجوی نونما شده دارد . روی start کلیک کنید و Search را برای بازکردن برنامه خدماتی جستجوگر باز کنید.میتوانید تصاویر , موسیقی , یا ویدئو را علاوه بر اسناد و برنامه ها جستجو کنید.
گزینه All Files And Folders به گزینه Find ویندوزهای قدیمی نزدیکتر است. میتوانید بر اساس اسم فایل یا طبق یک کلمه یا عبارت داخل یک فایل جستجو کنید. برای جستجوی یک دایرکتوری خاص روی پیکان رو به پایین در منوی Look In کلیک کنید. اگر دایرکتوری مورد نظر شما یکی از گزینه های آن نباشد, روی دکمه Browse در پایین فهرست کلیک کنید و دایرکتوری مزبور را از کادر Browse For Folder انتخاب کنید.


نکته 6: منوی Start جدید.
منوی Start جدید کاملا قابل پیکر بندی است. میتوانید هر یک از عضوهای آنرا حذف یا اضافه کنید یا به سلیقه خود درآورید. روی Start راست کلیک کنید و گزینه Properties را برای شروع انتخاب کنید.
روی دکمه Customize و بعد دکمه General در کادر Customize Start Menu کلیک کنید. در اینجا میتوانید بین استفاده از نمادهای بزرگ و کوچک یکی را انتخاب کنید, تصمیم بگیرید که چند برنامه کاربردی به تازگی استفاده شده به نمایش دربیاید, و انتخاب کنید که آیا یک لینک به مرورگر وب محبوب خود و برنامه های ایمیل بر روی منوی Start بگنجانید یا نه.
با استفاده از دکمه Advanced میتوانید کنترل کنید که کدام عضوهای اضافی (مانند My Documents, My Computer و Control Panel) را میخواهید ظاهر شوند و هر عضو چگونه رفتار کند.

نکته 7:میانبرهای میزکار (Desktop Shotcut) را برای عضوهای آشنا پیدا کنید.
ویندوز اکس پی به کاربران آزادی عمل بیشتری را برای حذف عضوهای نامطلوب میدهد تا نگارشهای قبلی ویندوز. برای باز کرداندن نمادهای My computer, My Documents, یا Internet Explorer به میزکار در یک جای میز کار راست کلیک کنید و گزینه Properties را انتخاب کنید. روی دکمه Customize Desktop تحت پنجره Desktop کلیک کنید. یک علامت تیک کنار نمادهایی که میخواهید بازگردانده شوند قرار دهید.

نکته 8:هرگز ساعت خود را دوباره میزان نکنید.
اگر که میخواهید که ساعت سیستم خود را میزان کنید, میتوانید ویندوز اکس پی را طوری پیکربندی کنید که ساعت آن با یک سرور زمان اینترنت همگام شود. برای پیکر بندی سرور زمان اینترنت , روی ساعت بر روی TaskBar دابل کلیک کنید(لازم است که برای اینکار در یک حساب مدیر باشید) و روی دکمه Internet Time کلیک کنید. اطمینان حاصل کنید که مربع کنار عبارت زیر تیک دار باشد:

َAutomatically Synchornize With An Internet Time Server

و یک سرور زمان را از منوی پایین آمدنی انتخاب کنید. میتوانید زمان را با کلیک کردن روی دکمه Update Now میزان کنید.

نکته 9:سازگاری برنامه(Program Compatibility)
بعضی از برنامه های قدیمی ممکن است تحت ویندوز اکس پی اجرا نشوند. اگر موقع اجرای برنامه های قدیمی با اشکال مواجه شدید, میتوانید برنامه Program Compatibility را امتحان کنید. روی Start کلیک کنید. All Progarms, و بعد Accessories را انتخاب کنید, و بعد روی Program Compatibility کلیک کنید.
رهنمودهایی را که می آید تا تنظیمهای سازگاری برای یک برنامه کاربردی را پیکربندی کنید,دنبال کنید. میتوانید برنامه های کاربردی را از یک فهرست برنامه های نصب شده از یک سی دی رام , یا از هر دایرکتوری روی دیسک سخت انتخاب کنید. پس از اتمام تنظیم سیستم عامل و گزینه های سازگازی ویدئویی, تنظیمها را آزمایش کنید.اگر برنامه کار کند حتما مورد زیر را انتخاب کنید:

Yes, Set This Program To Always Use Thease Compatibility Settings

در غیر اینصورت, یک تنظیم متفاوت را امتحان کنید یا بدون ذخیره سازی تغییرات از این برنامه خارج شوید.


نکته 10: از نقاط بازذخیره (Restore Points) استفاده کنید.
ویندوز اکس پی همچون ویندوز میلینیم شامل برنامه ای است که به شما امکان میدهد که نقاط بازذخیره را برپا کنید, تا به هنگام نصب یک برنامه کژکار یا تداخلهای سیستمی مخرب بتوانید دوباره به حالتهای کاری درست قبلی برگردید. برای ساخت یک نقطه بازذخیره, All Programs را در منوی Start باز کنید. بعد Accessories و System Tools را انتخاب کنید و روی System Restore کلیک کنید.
در پنجره Syatem Restore روی Create A Restore و بعد روی دکمه Next کلیک کنید. یک اسم با مسمی برای نقطه بازذخیره خود تایپ کنید و روی Create کلیک کنید. برای بازگشت به یک نقطه بازذخیره برنامه System Restore را همچنان که پیشتر ذکر شد باز کنید و مورد زیر را انتخاب کنید:

مسدود کردن راه ورود ص?حات تبلیغاتی ( Stop popup ads )

مقدمه : می توان گ?ت که انگیزه ی ساختن برنامه ی رجیستری از آنجایی شروع شد که کاربران Ms- Dos از این که عملا هیچگونه اختیاری در تنظیم منو ، پنجره ها و ... نداشتند ،خسته شدند. البته Ms- Dos از رجیستری مستثنی نبود و سه ?ایل Config.sys , MsDos.sys, Autoexec.Bat وجود داشتند که سیستم عامل Dos و جمعا برنامه های کاربردی تنظیماتی مانند اختصاص دادن Buffer و یا تعری? Cdrom و غیره را در این ?ایل ها ثبت می کردند در واقع این سه ?ایل نقش رجیستری را ای?ا می کردند . بعد از Dos سیستم عامل Win3X به بازار آمد. در این سیستم عامل ?ایلهایی با پسوند ini که مهمترین آنها Win.ini , System.ini, Control.ini بودند ، وظی?ه رجیستری را بر عهده داشتند . در نهایت نسل سوم رجیستری با روی کار آمدن ویندوز 9X وراد بازار شد در این سیستم ها علاوه بر داشتن سه ?ایل Win3X دو ?ایل دیگر با نامهای System .dat, User.dat اضا?ه شد . تعری? رجیستری : برنامه ی رجیستری برنامه ای می باشد که ویندوز آن را در اختیار کاربر قرار داده است تا بتواند در دستورات و مقدارهای registery تغییراتی را به دلخواه ایجاد کند . لازم به ذکر است که اگر اطلاعات کا?ی در مورد قسمتی از رجیستری ندارید هیچگاه آن را تغییر ندهید زیرا هر تغییری در رجیستری سریعا اعمال خواهد شد و برنامه ی regedit.exe هیچگونه تاییدی از کاربر نخواهد گر?ت . Regedit.exe را چه چگونه اجرا کنیم ؟ برای اجرا کردن Regedit.exe وارد منوی Run از دکمه Start شده ، تایپ کنید Regedit .exe ،با ?شردن دکمه ی OK برنامه اجرا خواهد شد . رجیستری شامل دو پنجره است که در پنجره ی سمت چپ ریشه و در پنجره ی سمت راست مقدارها مشخص می شود . در پنجره ی سمت چپ یک ریشه به نام My Computer و 5 شاخه با عنوان های زیر وجود دارد : 1 - HKEY_CLASSES_ROOT : شامل تناظر پسوند ?ایل ها و سایر تنظیمات ویندوز است . 2 -HKEY_CURRENT_USER : شامل تنظیماتی که مختص کاربر ?علی است . 3 - HKEY_LOCAL_MACHINE : شامل تنظیماتی که به طور سراسری اعمال می شود و به کاربر وابسته نیست . 4 -HKEY_USERS : شامل تنظیماتی که مختص هر یک از کاربران متعدد کامپیوتر ، از جمله کاربر ?علی است . 5 - HKEY_CURRENT_CONFIG : شا مل تنظیماتی که مختص پیکربندی سخت ا?زار موجود می باشد . اگر م?اهیم اولیه ی رجیستری را به خوبی یاد بگیرید دیگر هیچگاه واهمه ای در اعمال تغییرات در آن نخواهید داشت . جلسه ی بعد نحوه ی ساختن یه دستور و انتخاب نوع آن را آموزش خواهم داد . با ما همراه باشید . اگه نظر یا سوالی داشتید می توانید به [e-mail] میل بزنید در کوتاهترین زمان پاسخ داده خواهد شد . نحوه ی ساختن یک کلید در زیر کلید های دیگر: برای ساختن یک زیر کلید می توان برروی پوشه ی مورد نظر کلیک راست کرد ، وارد منوی New شد و بعد منوی Key را انتخاب کرد ، سپس نام مورد نظر را به جای New Value # 1 تایپ کرده و بازدن دکمه ی Enter آن را تایید کنید . × مشاهده ی تغییرات ایجاد شده در رجیستری × اگر بخواهید در ویندوز 98,Me تاثیر تغییرات در رجیستری را سریعا مشاهده کنید ، سه کلید Ctrl+Alt+Del را همزمان ?شار دهید و مدخل Explorer را انتخاب کنید و بعد دکمه ی End Task را بزنید با زدن این دکمه پنجره ی Shutdown ظاهر می شود ، در پنجره ی Shutdown دکمه ی Cancel را بزنید ، بعد از مدتی پنجره ای با عنوان A Program not responding ظاهر خواهد شد که شامل دو دکمه ی Cancel, End task می باشد. با زدن دکمه ی End task ، Explorer دوباره راه اندازی می شود و میتوانید تغییرات را مشاهده نمایید.در بعضی از دستورات راه اندازی دوباره ی Explorer موثر نمی باشد و تنها راه آن Logg off یا Restart می باشد . در ویندوز های XP, 2000 برای اینکه بتوان تغییرات ایجاد شده را سریعا مشاهده کرد سه کلید Ctrl+Alt+Del را همزمان ?شار دهید و بعد دکمه ی Task Manager را انتخاب کنید، از پنجره ی ظاهر شده Proccess Tab را ?شار داده و بعد مدخل Explorer را انتخاب کرده و دکمه ی End Proccess را می زنیم ( در این مرحله Explorer بسته خواهد شد ) و بعد وارد Application Tab شده و دکمه ی New Task را می زنیم و بعد نام Explorer را تایپ کنید و با زدن دکمه ی OK، Explorer دوباره راو اندازی می شود و میتوانید تغییرات را مشاهده نمایید . توجه داشته باشد در بعضی از دستورات راه اندازی دوباره ی Explorer موثر نمی باشد و تنها راه آن Logg off یا Restart می باشد . تهیه ی نسخه ی پشتیبان از رجیستری و تعمیر رجیستری آسیب دیده : دو ?ایل به نامهای Scanregw.exe, Scanreg.exe وجود دارند که در حقیقت وظی?ه ی تهیه ی نسخه ی پشتیبان از رجیستری و تعمیر رجیستری آسیب دیده را به عهده دارند . برنامه ی Scanregw.exe : 1-?قط در محیط ویندوز اجرا می شود . 2- می تواند از رجیستری نسخه ی پشتیبان تهیه نماید و در ?ایلهایی با پسوند cab ذخیره کند . 3- می تواند در حالت safemode نیز اجرا شود . 4- در صورت لزوم رجیستری را Scan کرده و خطاها را گزارش می دهد . 5- در صورت به وجود آمدن خطا نمی تواند آن را تعمیر کند . برنامه ی Scanreg.exe : 1-?قط در محیط Dos اجرا می شود . 2-می تواند از رجیستری نسخه ی پشتیبان تهیه نماید و در ?ایلهایی با پسوند cab ذخیره کند . 3-در صورت لزوم رجیستری را Scan کرده و خطاها را گزارش می دهد . 4-در صورت به وجود آمدن خطا می تواند آن را تعمیر کند . 5-می تواند تنظیمات رجیستری را به حالت قبل از تغییر ، برگرداند . 6- هر بار که ویندوز بوت می شود به طور خودکار یک نسخه ی پشتیبان از رجیستری تهیه کرده و انها را در ?ایلهای مخ?ی با پسوند cab در مسیر مخ?ی C:Windowssysbackup ذخیره می کند .

م?اهیم پروتکل TCP/IP در شبکه

پروتکل TCP/IP TCP/IP ، یکی از مهمترین پروتکل های است?اده شده در شبکه های کامپیوتری است . اینترنت بعنوان بزرگترین شبکه موجود ، از پروتکل ?وق بمنظور ارتباط دستگاه های مت?اوت است?اده می نماید. پروتکل ، مجموعه قوانین لازم بمنظور قانونمند نمودن نحوه ارتباطات در شبکه های کامپیوتری است .در مجموعه مقالاتی که ارائه خواهد شد به بررسی این پروتکل خواهیم پرداخت . در این بخش مواردی همچون : ?رآیند انتقال اطلاعات ، معر?ی و تشریح لایه های پروتکل TCP/IP و نحوه است?اده از سوکت برای ایجاد تمایز در ارتباطات ، تشریح می گردد. مقدمه امروزه اکثر شبکه های کامپیوتری بزرگ و اغلب سیستم های عامل موجود از پروتکل TCP/IP ، است?اده و حمایت می نمایند. TCP/IP ، امکانات لازم بمنظور ارتباط سیستم های غیرمشابه را ?راهم می آورد. از ویژگی های مهم پروتکل ?وق ، می توان به مواردی همچون : قابلیت اجراء بر روی محیط های مت?اوت ، ضریب اطمینان بالا ،قابلیت گسترش و توسعه آن ، اشاره کرد . از پروتکل ?وق، بمنظور دستیابی به اینترنت و است?اده از سرویس های متنوع آن نظیر وب و یا پست الکترونیکی است?اده می گردد. تنوع پروتکل های موجود در پشته TCP/IP و ارتباط منطقی و سیستماتیک آنها با یکدیگر، امکان تحقق ارتباط در شبکه های کامپیوتری را با اهدا? مت?اوت ، ?راهم می نماید. ?رآیند برقراری یک ارتباط ، شامل ?عالیت های متعددی نظیر : تبدیل نام کامپیوتر به آدرس IP معادل ، مشخص نمودن موقعیت کامپیوتر مقصد ، بسته بندی اطلاعات ، آدرس دهی و روتینگ داده ها بمنظور ارسال مو?قیت آمیز به مقصد مورد نظر ، بوده که توسط مجموعه پروتکل های موجود در پشته TCP/IP انجام می گیرد. معر?ی پروتکل TCP/IP TCP/IP ، پروتکلی استاندارد برای ارتباط کامپیوترهای موجود در یک شبکه مبتنی بر ویندوز 2000 است. از پروتکل ?وق، بمنظور ارتباط در شبکه های بزرگ است?اده می گردد. برقراری ارتباط از طریق پروتکل های متعددی که در چهارلایه مجزا سازماندهی شده اند ، میسر می گردد. هر یک از پروتکل های موجود در پشته TCP/IP ، دارای وظی?ه ای خاص در این زمینه ( برقراری ارتباط) می باشند . در زمان ایجاد یک ارتباط ، ممکن است در یک لحظه تعداد زیادی از برنامه ها ، با یکدیگر ارتباط برقرار نمایند. TCP/IP ، دارای قابلیت ت?کیک و تمایز یک برنامه موجود بر روی یک کامپیوتر با سایر برنامه ها بوده و پس از دریا?ت داده ها از یک برنامه ، آنها را برای برنامه متناظر موجود بر روی کامپیوتر دیگر ارسال می نماید. نحوه ارسال داده توسط پروتکل TCP/IP از محلی به محل دیگر ، با ?رآیند ارسال یک نامه از شهری به شهر، قابل مقایسه است . برقراری ارتباط مبتنی بر TCP/IP ، با ?عال شدن یک برنامه بر روی کامپیوتر مبدا آغاز می گردد . برنامه ?وق ،داده های مورد نظر جهت ارسال را بگونه ای آماده و ?رمت می نماید که برای کامپیوتر مقصد قابل خواندن و است?اده باشند. ( مشابه نوشتن نامه با زبانی که دریا?ت کننده ، قادر به مطالعه آن باشد) . در ادامه آدرس کامپیوتر مقصد ، به داده های مربوطه اضا?ه می گردد ( مشابه آدرس گیرنده که بر روی یک نامه مشخص می گردد) . پس از انجام عملیات ?وق ، داده بهمراه اطلاعات اضا?ی ( درخواستی برای تائید دریا?ت در مقصد ) ، در طول شبکه بحرکت درآمده تا به مقصد مورد نظر برسد. عملیات ?وق ، ارتباطی به محیط انتقال شبکه بمنظور انتقال اطلاعات نداشته ، و تحقق عملیات ?وق با رویکردی مستقل نسبت به محیط انتقال ، انجام خواهد شد . لایه های پروتکل TCP/IP TCP/IP ، ?رآیندهای لازم بمنظور برقراری ارتباط را سازماندهی و در این راستا از پروتکل های متعددی در پشته TCP/IP است?اده می گردد. بمنظور ا?زایش کارآئی در تحقق ?رآیند های مورد نظر، پروتکل ها در لایه های مت?اوتی، سازماندهی شده اند . اطلاعات مربوط به آدرس دهی در انتها قرار گر?ته و بدین ترتیب کامپیوترهای موجود در شبکه قادر به بررسی آن با سرعت مطلوب خواهند بود. در این راستا، صر?ا" کامپیوتری که بعنوان کامپیوتر مقصد معر?ی شده است ، امکان باز نمودن بسته اطلاعاتی و انجام پردازش های لازم بر روی آن را دارا خواهد بود. TCP/IP ، از یک مدل ارتباطی چهار لایه بمنظور ارسال اطلاعات از محلی به محل دیگر است?اده می نماید: Application ,Transport ,Internet و Network Interface ، لایه های موجود در پروتکل TCP/IP می باشند.هر یک از پروتکل های وابسته به پشته TCP/IP ، با توجه به رسالت خود ، در یکی از لایه های ?وق، قرار می گیرند. لایه Application لایه Application ، بالاترین لایه در پشته TCP/IP است .تمامی برنامه و ابزارهای کاربردی در این لایه ، با است?اده از لایه ?وق، قادر به دستتیابی به شبکه خواهند بود. پروتکل های موجود در این لایه بمنظور ?رمت دهی و مبادله اطلاعات کاربران است?اده می گردند . HTTP و FTP دو نمونه از پروتکل ها ی موجود در این لایه می باشند . پروتکل HTTP)Hypertext Transfer Protocol) . از پروتکل ?وق ، بمنظور ارسال ?ایل های ص?حات وب مربوط به وب ، است?اده می گردد . پروتکل FTP)File Transfer Protocol) . از پروتکل ?وق برای ارسال و دریا?ت ?ایل، است?اده می گردد . لایه Transport لایه " حمل " ، قابلیت ایجاد نظم و ترتیب و تضمین ارتباط بین کامپیوترها و ارسال داده به لایه Application ( لایه بالای خود) و یا لایه اینترنت ( لایه پایین خود) را بر عهده دارد. لایه ?وق ، همچنین مشخصه منحصرب?ردی از برنامه ای که داده را عرضه نموده است ، مشخص می نماید. این لایه دارای دو پروتکل اساسی است که نحوه توزیع داده را کنترل می نمایند. TCP)Transmission Control Protocol) . پروتکل ?وق ، مسئول تضمین صحت توزیع اطلاعات است . UDP)User Datagram Protocol) . پروتکل ?وق ، امکان عرضه سریع اطلاعات بدون پذیر?تن مسئولیتی در رابطه با تضمین صحت توزیع اطلاعات را برعهده دارد . لایه اینترنت لایه "اینترنت"، مسئول آدرس دهی ، بسته بندی و روتینگ داده ها ، است. لایه ?وق ، شامل چهار پروتکل اساسی است : IP)Internet Protocol) . پروتکل ?وق ، مسئول آدرسی داده ها بمنظور ارسال به مقصد مورد نظر است . ARP)Address Resoulation Protocol) . پروتکل ?وق ، مسئول مشخص نمودن آدرس MAC)Media Access Control) آداپتور شبکه بر روی کامپیوتر مقصد است. ICMP)Internet Control Message Protocol) . پروتکل ?وق ، مسئول ارائه توابع عیب یابی و گزارش خطاء در صورت عدم توزیع صحیح اطلاعات است . IGMP)Internet Group Managemant Protocol) . پروتکل ?وق ، مسئول مدیریت Multicasting در TCP/IP را برعهده دارد. لایه Network Interface لایه " اینتر?یس شبکه " ، مسئول استقرار داده بر روی محیط انتقال شبکه و دریا?ت داده از محیط انتقال شبکه است . لایه ?وق ، شامل دستگاه های ?یزیکی نظیر کابل شبکه و آداپتورهای شبکه است . کارت شبکه ( آداپتور) دارای یک عدد دوازده رقمی مبنای شانزده ( نظیر : B5-50-04-22-D4-66 ) بوده که آدرس MAC ، نامیده می شود. لایه " اینتر?یس شبکه " ، شامل پروتکل های مبتنی بر نرم ا?زار مشابه لایه های قبل ، نمی باشد. پروتکل های Ethernet و ATM)Asynchronous Transfer Mode) ، نمونه هائی از پروتکل های موجود در این لایه می باشند . پروتکل های ?وق ، نحوه ارسال داده در شبکه را مشخص می نمایند. مشخص نمودن برنامه ها در شبکه های کامپیوتری ، برنامه ها ی متعددی در یک زمان با یکدیگر مرتبط می گردند. زمانیکه چندین برنامه بر روی یک کامپیوتر ?عال می گردند ، TCP/IP ، می بایست از روشی بمنظور تمایز یک برنامه از برنامه دیگر، است?اده نماید. بدین منظور ، از یک سوکت ( Socket) بمنظور مشخص نمودن یک برنامه خاص ، است?اده می گردد. آدرس IP برقراری ارتباط در یک شبکه ، مستلزم مشخص شدن آدرس کامپیوترهای مبداء و مقصد است ( شرط اولیه بمنظور برقراری ارتباط بین دو نقطه ، مشخص بودن آدرس نقاط درگیر در ارتباط است ) . آدرس هر یک از دستگاه های درگیر در ?رآیند ارتباط ، توسط یک عدد منحصرب?رد که IP نامیده می شود ، مشخص می گردند. آدرس ?وق به هریک از کامپیوترهای موجود در شبکه نسبت داده می شود . IP : 10. 10.1.1 ، نمونه ای در این زمینه است . پورت TCP/UDP پورت مشخصه ای برای یک برنامه و در یک کامپیوتر خاص است .پورت با یکی از پروتکل های لایه "حمل" ( TCP و یا UDP ) مرتبط و پورت TCP و یا پورت UDP ، نامیده می شود. پورت می تواند عددی بین ص?ر تا 65535 را شامل شود. پورت ها برای برنامه های TCP/IP سمت سرویس دهنده ، بعنوان پورت های "شناخته شده " نامیده شده و به اعداد کمتر از 1024 ختم و رزو می شوند تا هیچگونه تعارض و برخوردی با سایر برنامه ها بوجود نیاید. مثلا" برنامه سرویس دهنده FTP از پورت TCP بیست و یا بیست ویک است?اده می نماید. سوکت (Socket) سوکت ، ترکیبی از یک آدرس IP و پورت TCP ویا پورت UDP است . یک برنامه ، سوکتی را با مشخص نمودن آدرس IP مربوط به کامپیوتر و نوع سرویس ( TCP برای تضمین توزیع اطلاعات و یا UDP) و پورتی که نشاندهنده برنامه است، مشخص می نماید. آدرس IP موجود در سوکت ، امکان آدرس دهی کامپیوتر مقصد را ?راهم و پورت مربوطه ، برنامه ای را که داده ها برای آن ارسال می گردد را مشخص می نماید. در بخش دوم این مقاله به تشریح هر یک از پروتکل های موجود در پشته TCP/IP، خواهیم پرداخت . TCP/IP ،شامل شش پروتکل اساسی( TCP,UDP,IP,ICMP,IGMP ،ARP ) و مجموعه ای از برنامه های کاربردی است. پروتکل های ?وق، مجموعه ای از استادنداردها ی لازم بمنظور ارتباط بین کامپیوترها و دستگاهها را در شبکه ، ?راهم می نماید. تمامی برنامه ها و سایر پروتکل ها ی موجود در پروتکل TCP/IP ، به پروتکل های شش گانه ?وق مرتبط و از خدمات ارائه شده توسط آنان است?اده می نمایند . در ادامه به تشریح عملکرد و جایگاه هر یک از پروتکل های اشاره شده ، خواهیم پرداخت . پروتکل TCP : لایه Transport TCP) Transmission Control Protocol) ، یکی از پروتکل های استاندارد TCP/IP است که امکان توزیع و عرضه اطلاعات ( سرویس ها) بین صر?ا" دو کامپیوتر ، با ضریب اعتماد بالا را ?راهم می نماید. چنین ارتباطی ( صر?ا" بین دو نقطه ) ، Unicast نامیده می شود . در ارتباطات با رویکرد اتصال گرا ، می بایست قبل از ارسال داده ، ارتباط بین دو کامپیوتر برقرار گردد . پس از برقراری ارتباط ، امکان ارسال اطلاعات برای صر?ا" اتصال ایجاد شده ، ?راهم می گردد . ارتباطات از این نوع ، بسیار مطمئن می باشند ، علت این امر به تضمین توزیع اطلاعات برای مقصد مورد نظر برمی گردد . بر روی کامپیوتر مبداء ، TCP داده هائی که می بایست ارسال گردند را در بسته های اطلاعاتی (Packet) سازماندهی می نماید. در کامپیوتر مقصد ، TCP ، بسته های اطلاعاتی را تشخیص و داده های اولیه را مجددا" ایجاد خواهد کرد . ارسال اطلاعات با است?اده از TCP TCP ، بمنظور ا?زایش کارائی ، بسته های اطلاعاتی را بصورت گروهی ارسال می نماید . TCP ، یک عدد سریال ( موقعیت یک بسته اطلاعاتی نسبت به تمام بسته اطلاعاتی ارسالی ) را به هریک از بسته ها نسبت داده و از Acknowledgment بمنظور اطمینان از دریا?ت گروهی از بسته های اطلاعاتی ارسال شده ، است?اده می نماید. در صورتیکه کامپیوتر مقصد ، در مدت زمان مشخصی نسبت به اعلام وصول بسته های اطلاعاتی ، اقدام ننماید ، کامپیوتر مبداء ، مجددا" اقدام به ارسال اطلاعات می نماید. علاوه برا?زودن یک دنباله عددی و Acknowledgment به یک بسته اطلاعاتی ، TCP اطلاعات مربوط به پورت مرتبط با برنامه ها ی مبداء و مقصد را نیز به بسته اطلاعاتی اضا?ه می نماید. کامپیوتر مبداء ، از پورت کامپیوتر مقصد بمنظور هدایت صحیح بسته های اطلاعاتی به برنامه مناسب بر روی کامپیوتر مقصد ، است?اده می نماید. کامپیوتر مقصد از پورت کامپیوتر مبداء بمنظور برگرداندن اطلاعات به برنامه ارسال کننده در کامپیوتر مبداء ، است?اده خواهد کرد . هر یک از کامپیوترهائی که تمایل به است?اده از پروتکل TCP بمنظور ارسال اطلاعات دارند ، می بایست قبل از مبادله اطلاعات ، یک اتصال بین خود ایجاد نمایند . اتصال ?وق ، از نوع مجازی بوده و Session نامیده می شود .دو کامپیوتر درگیر در ارتباط ، با است?اده از TCP و بکمک ?رآیندی با نام : Three-Way handshake ، با یکدیگر مرتبط و هر یک پایبند به رعایت اصول مشخص شده در الگوریتم مربوطه خواهند بود . ?رآیند ?وق ، در سه مرحله صورت می پذیرد : مرحله اول : کامپیوتر مبداء ، اتصال مربوطه را از طریق ارسال اطلاعات مربوط به Session ، مقداردهی اولیه می نماید ( عدد مربوط به موقعیت یک بسته اطلاعاتی بین تمام بسته های اطلاعاتی و اندازه مربوط به بسته اطلاعاتی ) مرحله دوم : کامپیوتر مقصد ، به اطلاعات Session ارسال شده ، پاسخ مناسب را خواهد داد . کامپیوتر مبداء ، از شرح واقعه بکمک Acknowledgment ارسال شده توسط کامپیوتر مقصد ، آگاهی پیدا خواهد کرد . پروتکل UDP : لایه Transport UDP) User Datagram Protocol ) ، پروتکلی در سطح لایه "حمل" بوده که برنامه مقصد در شبکه را مشخص نموده و از نوع بدون اتصال است . پروتکل ?وق، امکان توزیع اطلاعات با سرعت مناسب را ارائه ولی در رابطه با تضمین صحت ارسال اطلاعات ، سطح مطلوبی از اطمینان را بوجود نمی آورد . UDP در رابطه با داده های دریا?تی توسط مقصد ، به Acknowledgment نیازی نداشته و در صورت بروز اشکال و یا خرابی در داده های ارسال شده ، تلاش مضاع?ی بمنظور ارسال مجدد داده ها ، انجام نخواهد شد . این بدان معنی است که داده هائی کمتر ارسال می گردد ولی هیچیک از داده های دریا?تی و صحت تسلسل بسته های اطلاعاتی ، تضمین نمی گردد .از پروتکل ?وق ، بمنظور انتقال اطلاعات به چندین کامپیوتر با است?اده از Broadcast و یا Multicast ، است?اده بعمل می آید . پروتکل UDP ، در مواردیکه حجم اندکی از اطلاعات ارسال و یا اطلاعات دارای اهمیت بالائی نمی بانشد ، نیز است?اده می گردد. است?اده از پروتکل UDP در مواردی همچون Multicasting Streaming media ، (نظیر یک ویدئو کن?رانس زنده) و یا انتشار لیستی از اسامی کامپیوترها که بمنظور ارتباطات محلی است?اده می گردند ، متداول است . بمنظور است?اده از UDP ، برنامه مبداء می بایست پورت UDP خود را مشخص نماید دقیقا" مشابه عملیاتی که می بایست کامپیوتر مقصد انجام دهد . لازم به یادآوری است که پورت های UDP از پورت های TCP مجزا و متمایز می باشند (حتی اگر دارای شماره پورت یکسان باشند ). پروتکل IP : لایه Internet IP) Internet Protocol ) ، امکان مشخص نمودن محل کامپیوتر مقصد در یک شبکه ارتباطی را ?راهم می نماید. IP ، یک پروتکل بدون اتصال و غیرمطمئن بوده که اولین مسئولیت آن آدرس دهی بسته های اطلاعاتی و روتینگ بین کامپیوترهای موجود در شبکه است . با اینکه IP همواره سعی در توزیع یک بسته اطلاعاتی می نماید ، ممکن است یک بسته اطلاعاتی در زمان ارسال گر?تار مسائل متعددی نظیر : گم شدن ، خرابی ، عدم توزیع با اولویت مناسب ، تکرار در ارسال و یا تاخیر، گردند.در چنین مواردی ، پروتکل IP تلاشی بمنظور حل مشکلات ?وق را انجام نخواهد داد ( ارسال مجدد اطلاعات درخواستی ) .آگاهی از وصول بسته اطلاعاتی در مقصد و بازیا?ت بسته های اطلاعاتی گم شده ، مسئولیتی است که بر عهده یک لایه بالاتر نظیر TCP و یا برنامه ارسال کننده اطلاعات ، واگذار می گردد . عملیات انجام شده توسط IP می توان IP را بعنوان مکانی در نظر گر?ت که عملیات مرتب سازی و توزیع بسته های اطلاعاتی در آن محل ، صورت می پذیرد .بسته ها ی اطلاعاتی توسط یکی از پروتکل های لایه حمل ( TCP و یا UDP) و یا از طریق لایه " ایتر?یس شبکه " ، برای IP ارسال می گردند . اولین وظی?ه IP ، روتینگ بسته های اطلاعاتی بمنظور ارسال به مقصد نهائی است . هر بسته اطلاعاتی ، شامل آدرس IP مبداء ( ?رستنده ) و آدرس IP مقصد ( گیرنده ) می باشد. در صورتیکه IP ، آدرس مقصدی را مشخص نماید که در همان سگمنت موجود باشد ، بسته اطلاعاتی مستقیما" برای کامپیوتر مورد نظر ارسال می گردد . در صورتیکه آدرس مقصد در همان سگمنت نباشد ، IP ، می بایست از یک روتر است?اده و اطلاعات را برای آن ارسال نماید.یکی دیگر از وظای? IP ، ایجاد اطمینان از عدم وجود یک بسته اطلاعاتی ( بلاتکلی? ! ) در شبکه است . بدین منظور محدودیت زمانی خاصی در رابطه با مدت زمان حرکت بسته اطلاعاتی در طول شبکه ، در نظر گر?ته می شود .عملیات ?وق، توسط نسبت دادن یک مقدار TTL)Time To Live) به هر یک از بسته های اطلاعاتی صورت می پذیرد. TTL ، حداکثر مدت زمانی را که بسته اطلاعاتی قادر به حرکت در طول شبکه است را مشخص می نماید( قبل از اینکه بسته اطلاعاتی کنار گذاشته شود) . پروتکل ICMP : لایه Internet ICMP) Internet Control Message Protocol) ، امکانات لازم در خصوص اشکال زدائی و گزارش خطاء در رابطه با بسته های اطلاعاتی غیرقابل توزیع را ?راهم می نماید. با است?اده از ICMP ، کامپیوترها و روترها که از IP بمنظور ارتباطات است?اده می نمایند ، قادر به گزارش خطاء و مبادله اطلاعاتی محدود در رابطه وضعیت بوجود آمده می باشند. مثلا" در صورتیکه IP ، قادر به توزیع یک بسته اطلاعاتی به مقصد مورد نظر نباشد ، ICMP یک پیام مبتنی بر غیرقابل دسترس بودن را برای کامپیوتر مبداء ارسال می دارد . با اینکه پروتکل IP بمنظور انتقال داده بین روترهای متعدد است?اده می گردد ، ولی ICMP به نمایندگی از TCP/IP ، مسئول ارائه گزارش خطاء و یا پیام های کنترلی است . تلاش ICMP ، در این جهت نیست که پروتکل IP را بعنوان یک پروتکل مطمئن مطرح نماید ، چون پیام های ICMP دارای هیچگونه محتویاتی مبنی بر اعلام وصول پیام (Acknowledgment ) بسته اطلاعاتی نمی باشند . ICMP ، صر?ا" سعی در گزارش خطاء و ارائه ?یدبک های لازم در رابطه با تحقق یک وضعیت خاص را می نماید . پروتکل IGMP : لایه Internet IGMP) Internet Group Managment Protocol) ، پروتکلی است که مدیریت لیست اعضاء برای IP Multicasting ، در یک شبکه TCP/IP را بر عهده دارد . IP Multicasting، ?رآیندی است که بر اساس آن یک پیام برای گروهی انتخاب شده از گیرندگان که گروه multicat نامیده می شوند ؛ ارسال می گردد . IGMP لیست اعضاء را نگهداری می نماید . پروتکل ARP : لایه Internet ARP) Address Resolution Protocol) ، پروتکلی است که مسئولیت مسئله " نام به آدرس" را در رابطه با بسته های اطلاعاتی خروجی (Outgoing) ، برعهده دارد . ماحصل ?رآیند ?وق ، Mapping آدرس IP به آدرسMAC )Media Access Control) ، مربوطه است . کارت شبکه از آدرس MAC ، بمنظور تشخیص تعلق یک بسته اطلاعاتی به کامپیوتر مربوطه ، است?اده می نمایند . بدون آدرس های MAC ، کارت های شبکه ، دانش لازم در خصوص ارسال بسته های اطلاعاتی به لایه بالاتر بمنظور پردازش های مربوطه را دارا نخواهند بود . همزمان با رسیدن بسته های اطلاعاتی به لایه IP بمنظور ارسال در شبکه ، آدرس های MAC مبداء و مقصد به آن اضا?ه می گردد . ARP ، از جدولی خاص بمنظور ذخیره سازی آدرس های IP و MAC مربوطه ، است?اده می نماید. محلی از حا?ظه که جدول ?وق در آنجا ذخیره می گردد ، ARP Cache نامیده می شود. ARP Cache هر کامپیوتر شامل mapping لازم برای کامپیوترها و روترهائی است که صر?ا" بر روی یک سگمنت مشابه قرار دارند.

راهنمای والدین با توجه به رده سنی کودکان در است?اده از اینترنت

آیا کودکانتان در آغاز اتصال به اینترنت قرار دارند یا تجربه کار با وب را دارند؟ در هر صورت شما می توانید آنها را در است?اده از اینترنت، همچنان که رشد می کنند و در گروه های سنی مت?اوتی قرار می گیرند، راهنمایی کنید. این مقاله به شما کمک می کند که ب?همید کودکان در سنین مختل? از اینترنت چه است?اده هایی می کنند. بنابراین شما می توانید درباره آنچه که به بهبود امنیت کودکانتان در است?اده از اینترنت کمک می کند، بیشتر بیاموزید. سنین ۲ تا ۴ سالگی: در طی این دوره، است?اده از اینترنت مستلزم حضور والدین است. والدین می توانند کودکانشان را روی پای خود بنشانند و به عکس های خانوادگی نگاه کنند، از یک دوربین وب برای ارتباط با خویشاوندان است?اده کنند و یا به سایت هایی که مخصوص کودکان طراحی شده، سر بزنند. سنین ۵ تا ۶ سالگی: زمانی که کودکان به ۵ سالگی می رسند، احتمالاً خودشان می خواهند به مکاش?ه در اینترنت بپردازند. مهم است که والدین کودکانشان را برای حرکت در اینترنت به صورت امن تر در هنگامی که کودکان است?اده از اینترنت را به تنهایی آغاز می کنند، راهنمایی کنند. بعضی از سایت ها نیز برای این گروه سنی کودکان یعنی زیر ۸ سال طراحی شده اند و ابزار مناسبی برای جستجو در اختیار کودکان قرار می دهند. سنین ۷ تا ۸ سالگی: بخشی از ر?تار طبیعی کودکان در این گروه سنی این است که کمی شیطنت کنند. مثلاً در هنگام اتصال به اینترنت این ر?تار ممکن است شامل ر?تن به سایت ها یا اتاق های گ?تگویی شود که والدینشان اجازه نداده اند. گزارش های ?عالیت های آنلاین می تواند بخصوص در طول این سنین، م?ید باشد. کودکان احساس نخواهند کرد که والدینشان آنها را تحت نظر دارند، اما گزارش نشان می دهد که آنها به کجا سر زده اند. این گروه از کودکان همچنان از است?اده از سایت های مخصوص خودشان احساس خوشایندی دارند. سنین ۹ تا ۱۲ سالگی: در دوران قبل از نوجوانی، کودکان می خواهند از هرچیزی سر دربیاورند . آنها در مورد آنچه که در اینترنت موجود است، شنیده اند. طبیعی است که سعی کنند آنچه را که وجود دارد، ببینند. والدین می توانند با است?اده از ابرازهای کنترلی جهت کنترل دسترسی و یا مسدود سازی بعضی سایتها و موضوعات است?اده کنند. این گروه هنوز می توانند از سایت های مخصوص کودکان ۸ تا ۱۳ سال است?اده کنند. سنین ۱۳ تا ۱۷ سالگی کمک به نوجوانان برای امنیت در مقابل اینترنت، احتیاج به مهارت خاصی دارد، زیرا آنها اغلب در زمینه نرم ا?زارهای اینترنتی بیشتر از والدین خود می دانند. والدین باید نقش ?عال تری در هدایت کودکان بزرگتر برای است?اده از اینترنت برعهده گیرند. رعایت جدی قوانینی که بر سر آنها بین کودکان و والدین موا?قت صورت گر?ته و مرور مرتب گزارش های ?عالیت های آنلاین ?رزندان بسیار مهم است. والدین باید بخاطر داشته باشند که باید کلمات عبور خود را محا?ظت کنند، تا نوجوانان نتوانند بعنوان والدین در جایی وارد شوند.

آموزش راه‌اندازی شبکه خصوصی مجازی (VPN)

شبکه خصوصی مجازی یا VPN (Virtual Private Network) در اذهان تصور یک مطلب پیچیده برای است?اده و پیاده کنندگان آن به وجود آورده است . اما این پیچیدگی ، در مطالب بنیادین و م?هومی آن است نه در پیاده‌سازی .
این نکته را باید بدانید که پیاده‌سازی VPN دارای روش خاصی نبوده و هر سخت‌ا?زار و نرم‌ا?زاری روش پیاده‌سازی خود را داراست و نمی‌توان روش استانداردی را برای کلیه موارد بیان نمود . اما اصول کار همگی به یک روش است .

مختصری درباره تئوری VPN
م?هوم اصلی VPN چیزی جز برقراری یک کانال ارتباطی خصوصی برای دسترسی کاربران راه دور به منابع شبکه نیست . در این کانال که بین دو نقطه برقرار می‌شود ، ممکن است که مسیرهای مختل?ی عبور کند اما کسی قادر به وارد شدن به این شبکه خصوصی شما نخواهد بود . گرچه می‌توان از VPN در هر جایی است?اده نمود اما است?اده آن در خطوط Dialup و Leased کار غیر ضروری است (در ادامه به‌دلیل آن پی خواهید برد).
در یک ارتباط VPN شبکه یا شبکه‌ها می‌توانند به هم متصل شوند و از این طریق کاربران از راه دور به شبکه به راحتی دسترسی پیدا می‌کنند. اگر این روش از ارائه دسترسی کاربران از راه دور را با روش خطوط اختصاصی ?یزیکی (Leased) مقایسه کنیم ، می‌بینید که ارائه یک ارتباط خصوصی از روی اینترنت به مراتب از هر روش دیگری ارزان‌تر تمام می‌شود .
از اصول دیگری که در یک شبکه VPN در نظر گر?ته شده بحث امنیت انتقال اطلاعات در این کانال مجازی می‌باشد . یک ارتباط VPN می‌تواند بین یک ایستگاه کاری و یک شبکه محلی و یا بین دو شبکه محلی صورت گیرد. در بین هر دو نقطه یک تونل ارتباطی برقرار می‌گردد و اطلاعات انتقال یا?ته در این کانال به صورت کد شده حرکت می‌کنند ، بنابراین حتی در صورت دسترسی مزاحمان و هکرها به این شبکه خصوصی نمی‌توانند به اطلاعات رد و بدل شده در آن دسترسی پیدا کنند.
جهت برقراری یک ارتباط VPN ، می‌توان به کمک نرم‌ا?زار یا سخت‌ا?زار و یا ترکیب هر دو ، آن را پیاده‌سازی نمود . به طور مثال اکثر دیواره‌های آتش تجاری و روترها از VPN پشتیبانی می‌کنند . در زمینه نرم‌ا?زاری نیز از زمان ارائه ویندوز NT ویرایش 4 به بعد کلیه سیستم عامل‌ها دارای چنین قابلیتی هستند .
در این مقاله پیاده‌سازی VPN بر مبنای ویندوز 2000 گ?ته خواهد شد .

پیاه‌سازی VPN
برای پیاده‌سازی VPN بر روی ویندوز 2000 کا?یست که از منوی Program/AdministrativeTools/ ، گزینه Routing and Remote Access را انتخاب کنید . از این پنجره گزینه VPN را انتخاب کنید . پس از زدن دکمه Next وارد پنجره دیگری می‌‌شوید که در آن کارت‌های شبکه موجود بر روی سیستم لیست می‌شوند .
برای راه‌اندازی یک سرور VPN می‌بایست دو کارت شبکه نصب شده بر روی سیستم داشته باشید .
از یک کارت شبکه برای ارتباط با اینترنت و از کارت دیگر جهت برقراری ارتباط با شبکه محلی است?اده می‌شود. در این‌جا بر روی هر کارت به‌طور ثابت IP قرار داده شده اما می‌توان این IPها را به صورت پویا بر روی کارت‌های شبکه قرار داد .
در پنجره بعد نحوه آدرس‌دهی به سیستم راه دوری که قصد اتصال به سرور ما را دارد پرسیده می‌شود . هر ایستگاه کاری می‌ تواند یک آدرس IP برای کار در شبکه محلی و یک IP برای اتصال VPN داشته باشد . در منوی بعد نحوه بازرسی کاربران پرسیده می‌شود که این بازرسی می‌ تواند از روی کاربران تعری? شده در روی خود ویندوز باشد و یا آنکه از طریق یک سرویس دهنده RADIUS صورت گیرد در صورت داشتن چندین سرور VPN است?اده از RADIUS را به شما پیشنهاد می‌کنیم . با این روش کاربران ، بین تمام سرورهای VPN به اشتراک گذاشته شده و نیازی به تعری? کاربران در تمامی سرورها نمی‌باشد.

پروتکل‌های است?اده شونده
عملیاتی که در بالا انجام گر?ت تنها پیکربندی‌های لازم جهت راه‌اندازی یک سرور VPN می‌باشد .
اما (Remote Routing Access Service) RRAS دارای دو پروتکل جهت برقراری تونل ارتباطی VPN می‌باشد. ساده‌ترین پروتکل آن PPTP (Point to Point Tunneling Protocol) است ، این پروتکل برگر?ته از PPP است که در سرویس‌های Dialup مورد است?اده واقع می‌شود ،‌ در واقع PPTP همانند PPP عمل می‌کند .
پروتکل PPTP در بسیاری از موارد کا?ی و مناسب است ،‌ به کمک این پروتکل کاربران می‌توانند به روش‌های PAP (Password Authentication Protocol) و Chap (Challenge Handshake Authentication Protocol) بازرسی شوند. جهت کد کردن اطلاعات می‌توان از روش کد سازی RSA است?اده نمود.
PPTP برای کاربردهای خانگی و د?اتر و ا?رادی که در امر شبکه حر?ه‌ای نیستند مناسب است اما در جایگاه امنیتی دارای پایداری زیادی نیست . پروتکل دیگری به نام L2TP (Layer2 Forwarding) به وسیله شرکت CISCO ارائه شده که به لحاظ امنیتی بسیار قدرتمندتر است.
این پروتکل با است?اده از پروتکل انتقال اطلاعات UDP (User Datagram Protocol) به‌جای است?اده از TCP به مزایای زیادی دست یا?ته است . این روش باعث بهینه و ملموس‌تر شدن برای دیواره‌های آتش شده است ، اما باز هم این پروتکل در واقع چیزی جز یک کانال ارتباطی نیست . جهت حل این مشکل و هر چه بالاتر ر?تن ضریب امنیتی در VPN شرکت مایکروسا?ت پروتکل دیگری را به نام IPSec (IP Security) مطرح نموده که پیکربندی VPN با آن کمی دچار پیچیدگی می‌گردد.
اما در صورتی که پروتکل PPTP را انتخاب کرده‌اید و با این پروتکل راحت‌تر هستید تنها کاری که باید در روی سرور انجام دهید ?عال کردن قابلیت دسترسی Dial in می‌باشد. این کار را می‌توانید با کلیک بر روی Remote Access Polices در RRAS انجام دهید و با تغییر سیاست کاری آن ، آن را راه‌اندازی کنید (به‌ طور کلی پیش‌?رض سیاست کاری ، رد کلیه درخواست‌ها می‌باشد).

دسترسی ایستگاه کاری از طریق VPN
حالا که سرور VPN آماده سرویس‌دهی شده ، برای است?اده از آن باید بر روی ایستگاه کاری نیز پیکربندیهایی را انجام دهیم . سیستم عاملی که ما در این‌جا است?اده می‌کنیم ویندوز XP می‌باشد و روش پیاده‌سازی VPN را بر روی آن خواهیم گ?ت اما انجام این کار بر روی ویندوز 2000 نیز به همین شکل صورت می‌گیرد . بر روی ویندوزهای 98 نیز می‌توان ارتباط VPN را برقرار نمود ، اما روش کار کمی مت?اوت است و برای انجام آن بهتر است به آدرس زیر مراجعه کنید :
www.support.microsot.com
بر روی ویندوزهای XP ، یک نرم‌ا?زار جهت اتصال به VPN برای هر دو پروتکل PPTP و L2TP وجود دارد. در صورت انتخاب هر کدام ،‌ نحوه پیکربندی با پروتکل دیگر ت?اوتی ندارد . راه‌اندازی VPN کار بسیار ساده‌ای است ، کا?یست که بر روی Network Connection کلیک نموده و از آن اتصال به شبکه خصوصی از طریق اینترنت (Private Network Through Internet) را انتخاب کنید .
در انجام مرحله بالا از شما یک اسم پرسیده می‌شود . در همین مرحله خواسته می‌شود که برای اتصال به اینترنت یک ارتباط تل?نی (Dialup) تعری? نمایید ، پس از انجام این مرحله نام و یا آدرس سرور VPN پرسیده می‌شود .
مراحل بالا تنها مراحلی است که نیاز برای پیکربندی یک ارتباط VPN بر روی ایستگاه‌های کاری می‌باشد . کلیه عملیات لازمه برای VPN به صورت خودکار انجام می‌گیرد و نیازی به انجام هیچ عملی نیست . برای برقراری ارتباط کا?یست که بر روی آیکونی که بر روی میز کاری ایجاد شده دو بار کلیک کنید پس از وارد کردن کد کاربری و کلمه عبور چندین پیام را مشاهده خواهید کرد که نشان‌دهنده روند انجام برقراری ارتباط VPN است .
اگر همه چیز به خوبی پیش ر?ته باشد می‌توانید به منابع موجود بر روی سرور VPN دسترسی پیدا کنید این دسترسی مانند آن است که بر روی خود سرور قرار گر?ته باشید .

ارتباط سایت به سایت (Site-to-Site VPN)
در صورتی که بخواهید دو شبکه را از طریق یک سرور VPN دومی به یکدیگر وصل کنید علاوه بر مراحل بالا باید چند کار اضا?ه‌تر دیگری را نیز انجام دهید .
جزئیات کار به پروتکلی که مورد است?اده قرار می‌گیرد . جهت این کار باید سرور را در پنجره RRAS انتخاب کرده و منوی خاص (Properties) آن را بیاورید .
در قسمت General مطمئن شوید که گزینه‌های LAN و Demand Dial انتخاب شده باشند (به طور پیش گزیده انتخاب شده هستند). هم‌چنین اطمینان حاصل کنید که پروتکل را که قصد روت (Route) کردن آن را دارید ?عال است .
پس از مراحل بالا نیاز به ایجاد یک Demand Dial دارید ، این کار را می‌توانید با یک کلیک راست بر روی واسط روت (Routing Interface) انجام دهید .
در پنجره بعدی که ظاهر می‌شود باید برای این ارتباط VPN خود یک نام تعیین کنید این نام باید همان اسمی باشد که در طر? دیگر کاربران با آن به اینترنت متصل می‌شوند در صورتی که این مطلب را رعایت نکنید ارتباط VPN شما برقرار نخواهد شد .
پس از این مرحله باید آدرس IP و یا نام دامنه آن را مشخص کنید و پس از آن نوع پروتکل ارتباطی را تعیین نمود .
اما مرحله نهایی تعری? یک مسیر (Route) بر روی سرور دیگر می‌باشد بدین منظور بر روی آن سرور در قسمت RRAS ، Demand Dial را انتخاب کنید و آدرس IP و ساب‌نت را در آن وارد کنید و مطمئن شوید که قسمت
Use This to Initate Demand
انتخاب شده باشد . پس از انجام مرحله بالا کار راه‌اندازی این نوع VPN به پایان می‌رسد .

پایان
همان‌طور که دیدید راه‌اندازی یک سرور VPN بر روی ویندوز 2000 تحت پروتکل PPTP کار ساده‌ای بود اما اگر بخواهید از پروتکل L2TP/IPSec است?اده کنید کمی کار پیچیده خواهد شد . به خاطر بسپارید که راه‌اندازی VPN بار زیادی را بر روی پردازنده سرور می‌گذارد و هرچه تعداد ارتباطات VPNبیشتر باشد بار زیادتری بر روی سرور است که می‌توانید از یک وسیله سخت‌ا?زاری مانند روتر جهت پیاده‌سازی VPN کمک بگیرد .

تر?ندهای ویندوز XP

این ص?حه برای کسانی نوشته می شه که قصد دارند از کامپیوتر و ویندوز بیشتر بدونن و با دستورات جالب و پنهان ویندوز آشنا شوند و در برنامه هایی مانند ویندوز تغییرات ظاهری ایجاد کنند طوری که در نظر دیگران جالب باشد، دیگران را سر کار بگذارند و راههای دیگری برای انجام کارها ببینند. ما در تمام نوشته های آتی این ستون ?رض را بر این می گذاریم که شما Microsoft Windows XP دارید. در ویندوز XP، یکی از بهترین ابزارهایی که در دست شماست، همان ص?حه مشکی Command prompt است. در ویندوز XP دو نوع DOS وجود دارد. یکی cmd.exe و دیگری command.com که cmd.exe برای کارهای ما مناسبتر است و کلیک روی دگمه Start و انتخاب All programs و انتخاب Accessories و سپس کلیک روی Command prompt نیز همین را باز خواهد کرد. (راه مناسبتر: دگمه ویندوز کیبورد را به همراه حر? R ?شار دهید، تایپ کنید cmd و Enter کیبورد را ?شار دهید).  تغییر رنگ ص?حه مشکی خط ?رمان: کا?ی است روی آیکونی که بالا سمت چپ خط عنوان ص?حه Command prompt وجود دارد کلیک کنید و روی Properties کلیک کنید. حالا از انتخابهای بالای پنجره باز شده روی Colors کلیک کنید و رنگهای مورد نظر خود را انتخاب کنید. نتیجه را در همان پایین به صورت preview مشاهده خواهید کرد. راه حل دیگر است?اده از دستور color است. این دستور دو پارامتر خود را که به ترتیب نشان دهنده رنگ زمینه و نوشته هستند به طور به هم چسبیده دریا?ت می کند. برای مشاهده کد رنگها از دستور ?/color است?اده کنید. به عنوان مثال دستور color fc رنگ زمینه را س?ید و رنگ نوشته را قرمز خواهد کرد.  گذاشتن اسم (عنوان) برای ص?حه Command Prompt: با است?اده از دستور title می توانید نام یا نوشته مورد نظر خود را در نوار عنوان (title bar) بالای ص?حه command prompt نمایش دهید. است?اده از این دستور بخصوص در Batch file نویسی توصیه می شود. کا?ی است که عنوان مورد نظر خود را بعد از دستور title وارد کنید. مثلا: Title In the name of God  تغییر قالب Prompt: دستور Prompt که از قدیمیترین دستورات DOS است هنوز هم ?عال است و با زدن آن می توانید به راحتی به قالب مورد نظر دست پیدا کنید. به عنوان مثال دستورات زیر را امتحان کنید (برای بازگشت به حالت عادی کا?ی است تایپ کنید prompt و Enter کنید.): Prompt $t :?قط ساعت ?علی را به جای اسم و مسیر ?ایل نمایش خواهد داد Prompt I Hacked your $V $_On $D @ $T$_$P$G Prompt Hacked by me @ $T $G Prompt /? :برای مشاهده راهنمای این دستور · است?اده از دستور ShutDown: با این دستور می توانید هر کار مربوط به Shut down از Log off user گر?ته تا تنظیم ساعت برای خاموش شدن کامپیوتر، خاموش کردن کامپیوتر ?رد دیگری و ... را انجام دهید. برای است?اده از این دستور اسم کامپیوتر را باید بدانید. اگر قصد خاموش یا ریست کردن کامپیوتری که پای آن نشسته اید را دارید ولی اسم آنرا نمی دانید، به سادگی به System در کنترل پنل بروید (قابل باز شدن از طریق کلیک راست روی My computer و انتخاب Properties و یا باز کردن Control Panel و اجرای System) حالا اسم کامپیوتر را مقابل نوشته Full computer name می بینید. برای تغییر نام کامپیوتر هم می توانید روی دگمه Change در همان پنجره کلیک کنید. حالا که اسم کامپیوتر را می دانید، از این دستور به این شکل بامزه است?اده کنید: shutdown -r -m \esme-computer -t 300 توجه کنید که به جای esme-computer باید همان اسم کامپیوتر را قرار داد و دو علامت \ باید باقی بمانند. "r" به معنی restart است. می توانستید از "l" و "s" به ترتیب مخ?? Logoff و Shutdown به جای "r" است?اده کنید. عدد 300 بعد از t به این معناست که عمل restart بعد از 300 ثانیه انجام شود. اضا?ه کردن c به دستور بالا به شما اجازه می دهد نوشته دلخواه خود را نیز روی ص?حه به نمایش بگذارید: shutdown -r -m \hafoo -t 300 -c "Khodahafezetoon!!" با زدن دستور زیر می توان عمل دستور shutdown را تا قبل از سپری شدن زمان t لغو کرد: shutdown -a و در نهایت می توان با دادن دستور زیر ص?حه گرا?یکی مخصوصی را باز کرد که همین گزینه ها را دارد: shutdown -i اضا?ه کردن من?ی f قبل از من?ی m این حسن را دارد که به برنامه های در حال اجرا دستور می دهد بدون دادن پنجره هشدار خود را ببندند. همه دستورات بجز حالت logoff اگر قسمت من?ی m و اسم کامپیوتر حذ? شود کامپیوتری که پای آن نشسته اید را در نظر می گیرند و کار را انجام می دهند.  است?اده از SFC: برنامه SFC که نام آن مخ?? System File checker می تواند ?ایلهای ح?اظت شده ویندوز شما را چک کند و از سلامت و حضور آنها مطمئن شود. ساده ترین راه است?اده از آن تایپ کردن sfc /scannow در خط ?رمان است. این برنامه می تواند ?ایلهای خراب یا م?قود شده را از روی سی دی ویندوز شما به سیستم بازگرداند. (اگر اشتباهی ?ایلی را پاک کردید یا صدمه ای به سیستم زدید، در ویندوز XP ما System Restore را به جای این برنامه به شما پیشنهاد می کنیم که در Start -> All programs -> Accessories -> System tools قرار دارد. این برنامه سیستم شما را به تاریخی که می دهید باز می گرداند.)  مشاهده مشخصات سیستم با است?اده از Systeminfo: با این دستور اطلاعات جالبی از قبیل اینکه این کامپیوتر چه مدت است که روشن بوده است (System Up Time)، مقدار حا?ظه ?یزیکی و مجازی خالی، تاریخ و ساعتی که ویندوز روی این سیستم نصب شده است، تعداد CPUها و سرعت آنها، اسم کامپیوتر، تنظیمات Time Zone و زبانها، به روزرسانیهای انجام شده به روی سیستم و اینکه متعلق به کدام Service Pack ویندوز بوده اند و اطلاعات کاربردی دیگری را می توان به دست آورد. این دستور با سوئیچ s/ می تواند برای گر?تن همین اطلاعات از یک کامپیوتر دیگر نیز به کار رود! برای اطلاعات بیشتر می توانید مطابق معمول برنامه های خط ?رمانی از سوئیچ ?/ است?اده کنید. مخصوص مدیران سیستم و حر?ه ای ترها:  دستورات Tasklist و Taskkill ، دستور FSUtil، دستورات SC، WMIC،SchTasks و AT را ببینید. برخی از قسمتهای این نوشته ها ممکن است از سرویسهایی است?اده کنند که آنها را نصب نکرده باشید. بهتر است از Control panel->add/remove programs->add/remove windows components همه چیز را علامت بزنید. (بخصوص سرویس Fax ویندوز XP احتمالاً برایتان جالب خواهد بود که با کی?یتی خوب Fax ارسال یا دریا?ت می کند و برای این کار تنها کا?ی است که آن را نصب کنید و سپس با است?اده از گزینه Print موجود در برنامه ها خواهید دید که پرینتری به اسم fax دارید و با انتخاب آن و پرینت گر?تن به روی آن شماره ?کس از شما پرسیده و ?کس ارسال می شود.) در ویندوز XP کنسولهای متعددی برای تنظیمات وجود دارند. برای اینکه شما را کاملاً با اصول این موضوع آشنا کنیم و خودتان بتوانیأ همه آنها را بیابید، قصد داریم از روشی غیر از روش میانبر آنها را اجرا کنیم، اما بدانید که صر? زدن اسم این ?ایلها که پسوند msc دارند در قسمت Run (قابل دسترسی با ?شردن همزمان کلیدهای ویندوز و R، یا از داخل منوی Start) برای اجرای آنها کا?ی است. ابتدا mmc را اجرا کنید. برای این کار کا?ی است در ص?حه cmd تایپ کنید mmc و Enter کنید یا همین کار را داخل جعبه متن Run انجام دهید. حال از منوی File انتخاب کنید: Open. حال بایأ به آدرس مناسب که ?ایلهای دارای پسوند msc در آنجا منتظر ما هستند برویم. ?ایلهای مناسب این برنامه در داخل پوشه system32 داخل پوشه windows پیدا می شوند که معمولاً چنین آدرسی دارد: c:windowssystem32 حال علاوه بر پوشه ها، تعدادی ?ایل خواهید دید. از اسم و آیکون برخی از آنها طرز کار آنها را می توانید حدس بزنید و از این میان حتماً با dfrg.msc آشنا هستید که وظی?ه آن Defrag کردن هارددیسک شما است (آن را Open کنید و ببینید) و نیز Device manager را می توانید با devmgmt.msc باز کنید. ما تمرکز خود را روی دو ?ایل از این ?ایلها یعنی gpedit.msc و compmgmt.msc قرار می دهیم که شامل اکثر ?ایلهای دیگر هم می باشد ولی دیدن قسمت System Monitor از perfmon.msc را به شما توصیه اکید می کنیم. ?راموش نکنید که باید همه این کارها را انجام دهیأ تا متوجه شوید و من به عمد هرگز در این قسمتها عکسی قرار نخواهم داد تا شما را وادار به تجربه آنها کنم. از آنجایی که mmc بیش از حد نیاز یک کاربر معمولی قدرت دارد و با آن می توان در ?ایلها تغییراتی ایجاد کرد، حال آن را ببندید. بررسی خود را با Computer management آغاز می کنیم و سپس انشاالله در قسمت آینده به Group Policy می پردازیم. ما در اینجا توضیحاتی خلاصه می دهیم، همیشه می توانید با کلیک روی "؟" بالا سمت چپ ص?حات و سپس کلیک روی عناوین توضیحی در مورد هر عنوان بگیرید. Computer management را با تایپ کردن compmgmt.msc در جعبه متن Run و ?شردن Enter اجرا کنید. این برنامه را می توانید از Adminestrative tools موجود در منوی Start (و شاید در All programs) پیدا کنید. اگر Adminestrative tools را ندارید، روی لبه بالای منوی Start کلیک راست کنید، انتخاب کنید Properties و سپس به ترتیب Custumize و Advanced را پیدا کنید و از پایین قسمت Start menu items، نمایش آنرا ?عال ?رمایید. حال که Computer management را اجرا کرده اید، کمی درباره آن برای شما توضیح خواهیم داد:  قسمت System tools: o قسمت Event viewer: اطلاعات جالب و در عین حال کاملی از پیامهای مختل?ی که شما از سیستم خود گر?ته اید، از Crash گر?ته تا اتصال به یا disconnect شدن اینترنت و مطلع شدن از کارهایی که ویندوز انجام داده یا قصد انجام آنها را داشته است از ضبط کردن registry به نیت Backup تا تلاش برای به روز کردن ساعت کامپیوتر شما از روی سایتهای ساعت روی اینترنت. قصد نداریم در مورد آن اینجا توضیحی بدهیم، با Double click می توانید اطلاعات بیشتری در مورد پیام بگیرید. است?اده اصلی آن هنگامی است که به سراغ رایانه ای می رویم برای تعمیر نرم ا?زاری آن و قصد داریم مثلاً ببینیم از دیروز که این سیستم خراب شده بوده است چه برنامه هایی از آن Crash می کرده اند و یا بخواهیم ببینیم سایر کاربران کامپیوتر ما چه مدت به اینترنت متصل بوده اند و ... o قسمت Shared folders: این قسمت بستگی به ساختار سیستم شما دارد و دستکاری آن را زیاد توصیه نمی کنیم. با ?رض اینکه از NTFS است?اده می کنید (اگر نمی کنید، اشتباه می کنید! با است?اده از دستور Convert به NTFS بپیوندید) پیشنهاد می کنیم تعداد کاربران همزمان مجاز را بر حسب نیاز از Maximum allowed به 1 یا 2 کاهش دهید. o قسمت Local users and groups: در این قسمت کاربران و گروههای تعری? شده روی رایآنه خود را خواهید دید. اگر شما هم مثل خیلی از دوستان اهل ویندوز 2000 که به سراغ XP آمده اند جای خالی امکان تعری? کاربر از انوع Power users، Backup operators و مانند آنها را حس کرده باشید و تعجب کرده باشید که چرا ویندوز XP در ظاهر این امکانات را ندارد، از اینجا می توانید این امکانات را مورد است?اده قرار دهید. توضیح بسیار خلاصه برخی از امکانات اینجا:  در قسمت users، با double click روی اسم یک کاربر و آوردن قسمت General می توانید اسم و مشخصات کاربر را تغییر دهید. مربعهایی که در قسمت General می بینید امکانات خوبی به شما می دهد که معنای آنها با دانستن مقدمات زبان انگلیسی کاملاً مشخص می شود.  در قسمت users، با double click روی اسم یک کاربر و آوردن قسمت Member of می توانید با Add او را به عضویـت گروه دیگری درآورید و یا با Remove او را از گروهی خارج کنید. هر گروهی به وی امکانات خاصی می دهد و گروه Administrators تمامی حقوق را به وی می دهد که دادن آن به کسی بجز خودتان توصیه نمی شود. برای ا?زودن گروه، پس از کلیک روی Add، روی Advanced کلیک ?رمایید و سپس با کلیک روی Find now خواهید دید که لیست تمام گروههای موجود روی سیستم را برای شما به نمایش در می آورد و به شما اجازه می دهد بدون ح?ظ بودن دقیق آن اسامی به هد? خود برسید. توضیح گروهها را در قسمت Groups جلوی اسم گروهها یآ با Double click روی آنها می توانید ببینید. راه دیگر این کار است?اده از Add در منویی است که با Double click روی اسم یک گروه ظاهر می شود. در این حالت هم با کلیک روی Find now خواهید دید که لیست تمام کاربران تعری? شده روی سیستم را برای شما به نمایش در می آورد و به شما اجازه می دهد بدون ح?ظ بودن دقیق آن اسامی به هد? خود برسید.  دوستان علاقمند به شبکه از دیدن قسمت Profile که با double click روی اسم یک کاربر در قسمت users ظاهر می شود هم لذت خواهند برد و سایرین هم ممکن است از گذاشتن یک script برای دیگران لذت ببرند ;-) o قسمت Device manager: همان Device Manager موجود در قسمت System از Control Panel است.  قسمت Storage: o قسمت Disk defragmenter نیازی به توضیح ندارد، پیشنهاد می شود هر از چند گاهی از آن است?اده نمایید. o قسمت Disk management: یکی از مهمترین قسمتها و بهترین راه برای Partition بندی، تغییر Partitionها، ر?ع مشکلات پدید آمده در Partition بندی و موارد مشابه است. اگرچه Diskpart قابل اجرا از درون cmd یا run بسیآر قدرتمند است، اما است?اده از آن دشوار است و است?اده از Fdisk هم به هیچ عنوان پیشنهاد نمی شود (هرچند که متاس?انه در اکثر آموزشگاهها به دلیل ناآگاهی اساتید کماکان Fdisk به عنوان تنها روش آموزش داده می شود). اما نحوه است?اده از این قسمت را به دلیل کمی خطرناک بودن آن چندان توضیح نخواهیم داد و از کاربرانی که تا این لحظه نحوه کار با Fdisk یا Partition magic یا هیچ برنامه Partition بندی دیگری را نمی دانند، پیشنهاد می شود در حضور استاد کار با آن را ?را بگیرند یا آن را روی یک Hard خالی اجرا کنند که اطلاعاتی را از دست ندهند. به جای آموزش این قسمت، به این نکته اکت?ا می کنیم که از شما بخواهیم روی همه چیز از شکلها گر?ته تا نوشته ها کلیک راست Mouse کنید تا به خوبی تمام امکانات را ببینید. اگر ?ضای خالی یا جای خالی یک Partiton حذ? شده روی هارددیسک شما موجود باشد نیز با یک کلیک راست روی آن می توانید آن را به یک drive تبدیل کنید. o قسمت Libraries: با کلیک راست روی اسم درایوها و انتخاب Properties می توانید تنظیماتی انجام دهید که از مهمترین آنها می توان به قسمت Security اشاره کرد که در آن می توانید حق است?اده، کنترل یا تغییر حقها را به کاربران بدهید یا از آنها بگیرید.  قسمت Services and applications: o قسمت Services: انواع سرویسها اعم از سرویسهای ?عال و غیر ?عال که به شما امکان ?عال یا غیر ?عال کردن آنها، مشاهده سرویسهای پیشنیاز (سرویسهایی که باید موجود و ?عال باشند تا این سرویس بتواند ?عال شود)، مشاهده اطلاعاتی در مورد آن سرویس و امکانات دیگری می دهد. o قسمت Indexing service: اگر این سرویس روی ?ایلهای شما اعم از Local یا ?ایلهای مربوط به رایانه شما به عنوان یک web host نصب شده باشد می توانید از اینجا برای جستجو در آن یا مشاهده وضعیت آن است?اده کنید. قسمت Internet information services: اطلاعات مربوط به سایت، ایمیل، FTP و هر آنچه به این سرویس مربوط از تنظیمات آن گر?ته تا وضعیـت ?علی آن است.

Whois چیست؟

تعری? کلی برای whois نمی‌ شه ارائه داد ولی ?علا منظور ما از Whois همون کسب اطلاعات در مورد یه سایته . کاری که امروز می‌خواهم انجام بدم کسب اطلاعات در مورد یه شماره ip و یا یه domain (مثلا irib.com ) خاصه . برای کسب این اطلاعات باید به اینترنت وصل شده و به ‌طریقی به یه سری سایت‌های خاص که وظی?ه ثبت domain , ... رو دارن متصل شده و اطلاعات رو از اونا درخواست کنم . این سایت‌های خاص database (بانک‌های اطلاعاتی) ویژه این وظای? رو دارن . برای کسب این اطلاعات از سایت‌ها روش‌های زیر رو می‌ شه به‌کار برد: ۱- اگر از طریق سیستم عامل یونیکس یا لینوکس به اینترنت وصل شدین ، دستوری به اسم whois تو اونا وجود داره . و یا می‌تونین از نرم‌ا?زارهای خاصی که برای این سیستم‌عامل‌ها وجود داره (مثل Xwhois ) است?اده کنین . ولی ?علا بحث روی ویندوزه و این دستور تو ویندوز وجود نداره . ۲- برای whois کردن تو ویندوز نرم‌ا?زارهای زیادی وجود داره (که به زودی نوشتن یک whois متوسط رو تو زبان C یاد می دم .) از مشهورترین این نرم‌ا?زارها Netscan tools و SamSpade هستش . ولی از اینا هم ?علا صر? نظر می‌کنم تا شما بیشتر با جزئیات این‌ کار آشنا شین . ۳- روشی که ما تو این جلسه به کار می‌بریم، است?اده از سایت‌هاییه که این جستجو رو برای ما انجام می‌دن . بحث رو شروع می‌کنم: - datebase های whois تو چه سایت‌هایی وجود داره ؟ تعداد زیادی از سایت‌ها این داده‌ها رو دارن که مشهورترین‌ها اینا هستن : whois.internic.net (The InterNIC) whois.onlinenic.com (The o­nLineNIC) whois.arin.net (American Registry for Internet Numbers) whois.ripe.net (European IP Address Allocations) whois.apnic.net (European IP Address Allocations) whois.nic.mil (US Military) whois.nic.gov (US Government) اولین سایت مشهورترین سایت ثبت domain برای org , net , com هستش . توجه کنین که امروزه سایت‌های مختل?ی عمل ثبت domain رو انجام می‌دن و برای اینکه در مورد یه سایت خاص (که در واقع یک domain خاص داره) اطلاعاتی کسب کنیم باید اطلاعات مربوطه رو از اون سایتی بگیریم که ثبت domain رو انجام داده و چون این کار مشکلیه به جای است?اده از خود سایت‌های بالایی ، از سایت‌هایی دیگه است?اده می‌کنیم که این کار رو برای ما ساده‌تر می‌کنن (خود اون سایت‌ها در نهایت اطلاعاتشون رو از سایت‌های اصلی می‌گیرن و ?قط یک نقش واسطه دارن ... لازم به‌ذکره که ایجاد چنین ص?حات وبی زیاد هم مشکل نیست.). سایت مورد علاقه من برای کسب اطلاعات سایت زیره : http://www.samspade.org/t/whois?a=xxxxxxxxx که بجای xxxxxxxxx آدرس سایت و یا ip اونرو می‌نویسیم و آدرس حاصله رو تو مرورگر خودمون می‌بینیم. مثلا اگر بخواهم در مورد سایت sazin.com اطلاعاتی به‌دست بیارم ، می‌نویسم: http://www.samspade.org/t/whois?a=sazin.com و اطلاعات زیر به دست می‌آد : sazin.com is registered with BULKREGISTER.COM, INC. - redirecting to whois.bulkregister.com whois -h whois.bulkregister.com sazin.com The data in Bulkregister.com"s WHOIS .........................(deleted) SazinNetWork 2nd.Floor,Bldg#116,Mollasadra Ave. Tehran, TEH 14358 IR Domain Name: SAZIN.COM Administrative Contact: Mohammad Hajati [e-mail] Sazin Rasaneh Co. 4th.Floor,Bldg.339,Mirdamad Ave. Tehran, TEH 19696 IR Phone: [phone] Fax: [phone] Technical Contact: Mohammad Hajati [e-mail] Sazin Rasaneh Co. 4th.Floor,Bldg.339,Mirdamad Ave. Tehran, TEH 19696 IR Phone: [phone] Fax: [phone] Record updated o­n 2002-03-02 05:47:36 Record created o­n 1999-05-10 Record expires o­n 2007-05-10 Database last updated o­n 2002-09-15 08:58:02 EST Domain servers in listed order: DNS.SAZIN.COM 80.78.134.221 S1.SAZIN.COM 63.148.227.63 S2.SAZIN.COM 63.148.227.64 ملاحظه می‌کنین که اطلاعات زیادی در مورد این سایت رو به این طریق می‌شه به‌دست آورد . اطلاعاتی در مورد آدرس ISP ، شخصی که به‌عنوان Admin کار ثبت رو انجام داده و ... البته باز هم نمی‌ شه در مورد صحت و سقم اون اظهارنظر قطعی داشت.